Απόφαση της 8ης Ιουλίου 2008 του ΕΔΔΑ: Οικουμενικό Πατριαρχείο vs. Τουρκίας

  Στην παρούσα υπόθεση το ΕΔΔΑ έκρινε κατόπιν προσφυγής του Οικουμενικού Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως κατά της Τουρκικής Δημοκρατίας, ότι η δεύτερη έπληξε αυθαίρετα την περιουσία του πρώτου, παραβιάζοντας έτσι την υποχρέωση σεβασμού αυτής, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου. Ιδία δε, η προσβολή συνίσταται στη μη αναγνώριση του Πατριαρχείου ως φορέα του δικαιώματος κυριότητας επί του επίδικου ακινήτου, παρά την κάποτε αντιμετώπισή του ως ιδιοκτήτη αυτού. Το ΕΔΔΑ παρατηρεί ότι τέτοιου είδους επεμβάσεις μπορούν να δικαιολογηθούν για λόγους δημοσίας ωφέλειας (που ρυθμίζονται από τον εθνικό νομοθέτη κατά διακριτική ευχέρεια) επί τη βάσει των αρχών της νομιμότητας και της αναλογικότητας. Η πράξη της Τουρκικής Δημοκρατίας να μην αναγνωρίσει στο προσφεύγον την ιδιότητά του ως κυρίου επί του ακινήτου, "διορθώνοντας" τη σχετική δήλωση στο Κτηματολόγιο, παραβιάζει όχι μόνο το άρθρο 1 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου, αλλά και τα άρθρα 6 και 14 της ΕΣΔΑ, ακολουθώντας μάλιστα την ίδια συλλογιστική πορεία με το άρθ. 1.

  Ωστόσο, δεν κρίνεται ακόμα ώριμο το ζήτημα της εφαρμογής του άρθρου 41 της ΕΣΔΑ, ώστε να αποκατασταθεί -έστω και δευτερογενώς- η προσβολή της ιδιοκτησίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Γι'αυτό και υποχρεώνει και τις δύο πλευρές να προσκομίσουν περαιτέρω στοιχεία εντός ορισμένης προθεσμίας.

{Πηγή: Νομοκανονικά, Τεύχος 1/2009 σελ.71 επ.}

Κ. Πισιμίση