Η αλληλεγγύη της Εκκλησίας της Ελλάδος

Μπορεί το προηγούμενο διάστημα να ακούστηκαν πολλά και να γράφτηκαν άλλα τόσα για τη στάση της Εκκλησίας όσον αφορά το σύμφωνο συμβίωσης ή τη κάυση νεκρών -θέματα που δεν είναι της παρούσης προς ανάλυση- αλλά σίγουρα τις τελευταίες μέρες, αναδεικνύεται το ανθρώπινο πρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Άλλωστε, αυτό δε χάθηκε ποτέ. Απλά είναι γεγονός πως μετά από τόσες φωνασκούσες αψιμαχίες εκκλησιαστικής προέλευσης για διάφορα θέματα που μονοπώλησαν τον τύπο, επικρατούν σήμερα φωνές ανθρωπιάς και κοινής λογικής.

Μιλώντας στον Alpha 989 ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος υπογράμμισε ότι «το έλλειμμα συντονισμού δείχνει χάος, αλλά εμείς τρέξαμε σε αυτούς τους ανθρώπους. Στις επαρχίες οι πρώτοι που έτρεξαν ήταν οι ιερείς. Όταν είδα να ανοίγουν παρεκκλήσια στα νησιά, για να μπουν οι άνθρωποι, ήταν η αγιότερη πράξη που υπήρξε. Ακόμα και την φυσική εικόνα, το ξύλο, όπου και αν την βρούμε, θα την πάρουμε, θα την καθαρίσουμε και θα τη βάλουμε σε ένα καλό σημείο του σπιτιού μας. Έτσι είναι και ο άνθρωπος. Βεβαίως έχει πόνο, κόπο. Όσο και αν μας λοιδόρησαν εμάς τους Έλληνες, δικαίως τώρα στρέφουν όλοι τα μάτια και λένε ότι οι Έλληνες είναι άνθρωποι. Δεν μπορώ να δεχτώ κάποιον που αρνείται την προσφορά σε πρόσφυγες και μετανάστες».

Παράλληλα με την ευλογία του Μητροπολίτου Πατρών Χρυσοστόμου, τέσσερις ενορίες των Πατρών όπως η Παναγία Αλεξιώτισσα, η Αγία Σοφία, η Κοίμηση της Θεοτόκου Καστελοκάμπου και η Παντοκράτωρος, συνέλεξαν ανθρωπιστική βοήθεια 15 τόνων από διάφορα τρόφιμα, γάλατα, γλυκίσματα και νερό και έκαναν την πρώτη τους αποστολή στην Ειδομένη και Πολύκαστρο όπου εκεί είναι μαζεμένοι χιλιάδες πρόσφυγες αδελφοί μας.

Ακόμα και ο γνωστός για τις απόλυτες απόψεις του Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, αναφέρθηκε προχθές εκτενώς στο προσφυγικό και στο δράμα χιλιάδων ανθρώπων. Προέβη σε κάλεσμα αγάπης για τους δοκιμαζόμενους αυτούς ανθρώπους: «Θα αντέξουμε εμείς; Δε γνωρίζω. Θα κάνουμε το σταυρό μας την προσευχή και να βοηθήσουμε όπως μπορούμε. Μακάρι να μπορέσουμε. Η ψυχή μας κλαίει, αλλά πώς να τα καταφέρουμε. Αν ήταν 100, 200, 300 οικογένειες θα το λύναμε το θέμα. Αλλά όταν είναι τόσες χιλιάδες, τι θα γίνει; Με αγάπη, προσφορά και συμπάθεια για τους ανθρώπους αυτούς. Να φωτίσει ο Θεός να δοθούν λύσεις ή να ανοίξουν τα σίδερα οι άλλες χώρες. Θέλουν να πάνε στις βόρειες χώρες που τους έχουν ανάγκες για δουλειά και έχουν συγγενείς. Η κατάσταση είναι πάρα πολύ επικίνδυνη. Να μην ξεχνάμε, προσφέροντας ό,τι μπορούμε στους ανθρώπους αυτούς, ότι είμαστε Ελληνες και Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Αλλιώς δε θα μείνει τίποτα όρθιο. Δε λύνονται αλλιώς τα θέματα έτσι όπως πιστεύουν κάποιοι μοντέρνοι».

Από άκρη σε άκρη της Ελλάδας, η Εκκλησία δείχνει το ανθρώπινο πρόσωπό της και στέκεται στο ύψος των δύσκολων περιστάσεων. Η αλληλεγγύη, η προσφορά και η ανθρωπιά παραμένουν θεματοφύλακες της ορθόδοξης πίστης και πυλώνες της Εκκλησίας της Ελλάδος.

{Πηγή εικόνας:www.iefimerida.gr}

Αλεβίζος Χρήστος