Ίμια, η αλήθεια αναζητείται

Με αφορμή την αποφράδα επέτειο της ενορχηστρωμένης «κρίσης» των Ιμίων 20 χρόνια πριν, κάποιες λίγες σκέψεις.

Το σκηνικό και πώς στήθηκε λίγο πολύ είναι γνωστό. Σίγουρα ακόμη και μετά από τόσα χρόνια κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι γνωρίζει όλη την αλήθεια των γεγονότων και της συντριβής του Ανθυποβρυχιακού μας ελικοπτέρου με κωδικό ΠΝ21 που επέφερε την απώλεια 3 ηρωικών Αξιωματικών μας, παρά μόνον εκτός από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της.  Ακόμα κι εκείνους των ξένων δυνάμεων που παρενέβησαν, ώστε να αποτραπεί σύρραξη 2 κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, δηλαδή συμμάχων. Δε θα προβούμε σε αναλυτική καταγραφή εν είδει ημερολογίου.

Τα Γεγονότα

Τίποτα δεν προμήνυε την πορεία της κρίσης αυτής, πόσο μάλλον η έκβασή της. Σε διάστημα λίγων  μόνον ημερών είχαμε δύο στόλους, Πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών, Ελλάδος και Τουρκίας πλήρως ανεπτυγμένους σε θέσεις μάχης.  Επιπλέον, ανάπτυξη Ειδικών Δυνάμεων Ανορθόδοξου πολέμου και από τις 2 πλευρές με κατάληψη μάλιστα εθνικού εδάφους από Τούρκους βατραχανθρώπους, το οποίο έχει να συμβεί από την εισβολή στην Κύπρο. Φυσικά η κατάληψη της μικρής Ίμιας από τους κομάντος της γείτονος έγινε κυρίως λόγω αμέλειας ημετέρων σχεδιασμών, αφού οι Έλληνες Βατραχάνθρωποι της Μ.Υ.Κ. (Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών) –νυν Δ.Υ.Κ. (Διοίκηση Υ.Κ.)- εγκαταστάθηκαν ως φρουρά μόνο στην μεγάλη Ίμια( τυχαίο;;). Οι καιρικές συνθήκες των ημερών 30-31/01/1996 ήταν παραπάνω από οικτρές. Άνεμοι που έπνεαν με δύναμη 11 μποφώρ ήταν απαγορευτικοί ακόμη και για πτήση πολεμικών αεροσκαφών ή ελικοπτέρων, αδιάκοπη βροχόπτωση και κεραυνοί συνέθεταν ένα Μακιαβελικό σκηνικό.  Υπό αυτές τις συνθήκες είχαμε μια ομάδα ΟΥΚ να βρίσκονται στα Ίμια από τις 28/12 έως και τις 31/12, εκτεθειμένοι σε αυτόν τον άγριο καιρό, με μηδαμινές ώρες ύπνου και με το δάκτυλο κυριολεκτικά να χαϊδεύει την σκανδάλη.. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι Έλληνες Βάτραχοι είχαν αποφασίσει ότι εκείνη τη νύχτα θα νικήσουν ή θα πέσουν μέχρις ενός.

Το ίδιο συνέβη σε όλη την Ελληνική επικράτεια, καθώς όλες οι κύριες μονάδες του Στρατού είχαν βγει στα προκαθορισμένα σημεία υπό αυτές τις δυσμενείς συνθήκες και περίμεναν την τελική εντολή εμπλοκής. Τα Ελληνικά πολεμικά σκάφη αναπτύχθηκαν σε λίγες ώρες μόνο από την εντολή που πήραν, τόσο αριστοτεχνικά στην περιοχή αυτή του Αιγαίου που ακόμη και σήμερα οι ειδικοί και γνώστες της Τέχνης του Πολέμου, διατείνονται πως αν η Ελλάδα έκανε αυτό που έπρεπε για να υπερασπιστεί έδαφος και απελευθερώνονταν οι κανόνες εμπλοκής, η γείτονας  χώρα θα πήγαινε 50 χρόνια πίσω σε Στρατιωτικό και οικονομικό τομέα.

Η δραματική εξέλιξη και κατάληξη αυτού του επεισοδίου όμως είχε σαν αποτέλεσμα την απώλεια των 3 ηρώων Αξιωματικών μας Χ. Καραθανάση, Ε. Γιαλοψού, Π. Βλαχάκου  που απογειώθηκαν σε αποστολή αυτοκτονίας βάσει καιρικών συνθηκών και ακαταλληλότητας πτητικού μέσου, εφόσον στερείτο οπλισμού και μέσων αυτοπροστασίας, το οποίο αποδεικνύει το αξιόμαχο και τον Πατριωτισμό τους.

Αμερικανικός Παράγων

Η δράση και ανάμειξη της Διπλωματίας, Κατασκοπείας και Πολιτικής των ΗΠΑ εκείνη τη νύχτα αποδείχθηκαν καταλυτικές. Αμερικανοί επίσημοι διοχέτευαν την πληροφορία ότι οι Τούρκοι θα καταλάμβαναν ελληνική βραχονησίδα στην περιοχή των Ιμίων. Το γεγονός κατεγράφη από Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικούς, που ενημέρωσαν την Αθήνα τηλεγραφικά και τηλεφωνικά συγκεκριμένα από τον τότε Επιτετραμμένο της πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, Κ. Κοκώση.  Από στρατιωτικής άποψης, στον Ναύσταθμο της Σούδας είχε καταπλεύσει ημέρες πριν Αμερικανικό πλοίο με εξειδίκευση στην υποκλοπή σημάτων και Ηλεκτρονικού Πολέμου, καθώς και στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή και σε Διεθνή Ύδατα έπλεε Αμερικανική Ομάδα Μάχης Αεροπλανοφόρου. Την 1/2/1996, (λήξη της κρίσης), ο Νίκολας Μπέρνς (Σταίητ Ντηπάρτμεντ), κατά την τακτική ενημέρωση Τύπου, δήλωσε ορθά-κοφτά πως: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες από σήμερα δεν αναγνωρίζουν ελληνική κυριαρχία στη βραχονησίδα Ίμια καθώς και σε μία σειρά νησάκια κατά μήκος των ακτών του Ανατολικού Αιγαίου, τα οποία έχουν το ίδιο καθεστώς με τα ΄Ιμια και δεν είναι μεγαλύτερα από το κτήριο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών(!)». Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ν. Μπέρνς δήλωσε ότι οι Η.Π.Α. δεν αναγνωρίζουν στα Ίμια ούτε τουρκική κυριαρχία, αποκαλώντας τα τουρκιστί, δηλαδή ‘Καρντάκ’. Η κυβέρνηση Σημίτη ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε για τη δήλωση Μπερνς, παρά το ότι, μέχρι εκείνην τη στιγμή, σταθερή θέση των Αμερικανών για την κρίση ήταν ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παίρνουν θέση. Ελλάδα και Τουρκία είναι σύμμαχοί μας και οφείλουν να παρακαθίσουν σε συνομιλίες για επίλυση των διαφορών τους». Αξίζει να σημειωθεί η παντελής “αφωνία” των συμμάχων και εταίρων μας στην Ε. Ένωση.

Οι Τουρκικοί λεονταρισμοί

Ο τουρκικός φανατισμός και η έξαρση εθνικισμού ενισχύθηκαν από εμπρηστικές δηλώσεις Τούρκων πολιτικών, που εμφανίστηκαν ως οι «νικητές» της κρίσης. Τα τουρκικά κανάλια έδωσαν ρεσιτάλ φανατισμού στα δελτία ειδήσεων, ενώ έκαναν αναφορές ακόμα και στο 1922 και στον θύτη του πρώτου ολοκαυτώματος (Ελλήνων και Αρμενίων) του 20ου αιώνα, Κεμάλ Ατατούρκ. Η πρωθυπουργός της Τουρκίας εμφανίστηκε χαμογελώντας να δηλώνει: «Η σημαία αυτή κατέβηκε και οι στρατιώτες εκείνοι έφυγαν».  Ο υπουργός Εξωτερικών Μπαϊκάλ σε δηλώσεις του είπε ότι «δεν παίζουν με την Τουρκία.  Αποβιβαστήκαμε στο Καρντάκ. Δείξαμε ότι η Τουρκία έχει σαφή πολιτική βούληση στον τομέα υλοποίησης των στόχων της». Αλήθεια η οποία τολμούμε να πούμε είναι αδιαμφισβήτητη περί πολιτικής βούλησης και Διπλωματίας της γείτονος .

Το Μέλλον

 Βέβαια όλα διατείνονται στο ότι όλα έχουν σχεδιαστεί από παγκόσμια κέντρα αποφάσεων που αποφασίζουν τις τύχες των Λαών βάση οικονομικών τους απολαβών. Η Γεωστρατηγική και Στρατιωτική μας ισχύς υπονομεύονται σταθερά εδώ και πολλά χρόνια. Το μόνο που δεν δείχνει να λυγίζει παραμένει το «Ηθικόν Ακμαιότατον» του Έλληνα πολεμιστή. Οι λίγοι και εκλεκτοί Φύλακες που έχουν γνώση και αγρυπνούν... Λίγοι αλλά εκλεκτοί.

Το «γκρίζο» που χύθηκε στο Αιγαίο εκείνες τις νύχτες εξακολουθεί να υπάρχει σε χάρτες και σε σχέδια κάποιων Κρατών που φορούν την προβιά του φίλου… Τα οφέλη που θέλουν να καρπωθούν πολλά. Ο υποθαλάσσιος πλούτος προσελκύει τους υποψηφίους θηρευτές.

Με συνείδηση της κοινωνικής μας ευθύνης προς το Έθνος μας, δεχόμαστε το κάλεσμα της γενιάς μας να αγωνιστούμε για να δώσουμε στα παιδιά μας την Ελλάδα  γνωρίζοντας ότι υπάρχουν Έλληνες που μπορούν να φέρουν την ελπίδα και τις τελικές λύσεις κάνοντας το θεωρητικό δεδομένο, άμεσα εφαρμόσιμο. Ότι υπάρχουν άνθρωποι που βάζουν την πατρίδα πάνω από το τομάρι τους για να δουν ξανά την πατρίδα τους να κερδίζει την χαμένη αξιοπρέπειά της.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥΜΕ.

Όπως έλεγε και ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, Η Ελλάδα είναι η χώρα των μεγάλων αγώνων για την κατίσχυση των μεγάλων ιδανικών. Μη αφήσεις τη χώρα σου να χάσει το χαρακτήρα της και να μετατραπεί σε μάζα ανθρώπων, χωρίς συνείδηση, χωρίς εθνικότητα και χωρίς ταυτότητα. Μέσα σ’ αυτή τη μάζα κινδυνεύεις να γίνεις ένα νούμερο, ένας αριθμός, να χάσεις την ελευθερία της προσωπικότητάς σου. Μείνατε εδραίοι και αμετακίνητοι σε όσα μάθατε και σε όσα επιστώθητε. Μείνατε σταθεροί στην πίστη και στα ιδανικά του Γένους.

Αυτό είναι το χρέος μας.

Γράφει ο Πέππας Στέφανος ειδικός ναυτιλιακής κατεύθυνσης