Με αφορμή τις εορτές του 2015

   Η έλευση των Χριστουγέννων σηματοδοτεί για την Ορθόδοξη εκκλησία την ενανθρώπηση του Θεού, δηλαδή την μεταμόρφωσή του σε άνθρωπο προκειμένου να έρθει στη Γη και να μας δείξει το σωστό δρόμο για τη σωτηρία μας. Γι'αυτό το λόγο, η Εκκλησία μας γιορτάζει κάθε χρόνο την ιερή αυτή περίοδο με τελετές, προσευχές και δοξολογίες. Οι πολίτες προσέρχονται στις Ιερές Ακολουθίες τις ημέρες των εορτών εν μέσω νηστείας για να εκκλησιαστούν, να εξομολογηθούν και να συμμετάσχουν ενεργά στη Θεία Λατρεία, η οποία είναι εμπλουτισμένη με χριστουγεννιάτικα τροπάρια και αναγνώσματα. Ακόμα, τα Χριστούγεννα αποτελούν μια υπενθύμιση της φιλανθρωπίας του Θεού για τον άνθρωπο, ο οποίος με την Ενανθρώπησή του καλεί τους πιστούς να γίνουν  ελεήμονες προς τον πλησίον τους. Γι'αυτό το λόγο και οι φιλανθρωπικές εκδηλώσεις πληθαίνουν σημαντικά τις ημέρες αυτές και οι πιστοί καλούνται να βοηθήσουν με κάθε δυνατό τρόπο τους συνανθρώπους τους που βρίσκονται σε ανάγκη. Είναι σημαντικό, όμως, να αναλογιστούμε εάν η συμμετοχή των χριστιανών στις δράσεις αυτές της Ορθόδοξης εκκλησίας αποτελεί δείγμα βαθιάς πίστης ή απλά ανάγκη κοινωνικής εκδήλωσης της ευλάβειάς τους.

   Η προσέλευση τη σήμερον ημέρα του ποιμνίου στη εκκλησία είναι περιορισμένη και τυπική, ενώ ο εορτασμός των Χριστουγέννων έχει αλλάξει χαρακτήρα και εκδηλώνεται με ιδιαίτερα εκκοσμικευμένες μορφές, όπως ο στολισμός των οικιών, η υπερκατανάλωση, η ανταλλαγή δώρων και οι ευκαιριακές αποδράσεις. Η έννοια των Χριστουγέννων έχει υποβαθμιστεί και διέπεται από υλιστικά πρότυπα και ειδωλολατρικές εκδηλώσεις καθαρά εμπορικού περιεχομένου, όπως τα Χωριά των Ξωτικών και του Άη Βασίλη, στις οποίες όλοι σπεύδουν να πάρουν μέρος. Η καλοπέραση γίνεται αυτοσκοπός και η σπατάλη ο κανόνας.

  Αυτές οι πρακτικές αποτελούν μια σαφή ένδειξη πως εν μέσω της οικονομικής κρίσης, η ελληνική κοινωνία μαστίζεται και από μια βαθιά ανθρωπιστική κρίση και κρίση αξιών, η οποία εντοπίζεται στη συμπεριφορά των πολιτών. Και αυτό γιατί δεδομένων των σύγχρονων κοινωνικών εξελίξεων, των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες, της ανεργίας και των μαζικών προσφυγικών εισροών στη χώρα μας, η ανάγκη για ελεημοσύνη και βοήθεια προς τον πλησίον μας είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε ένδεια γίνονται όλο και πιο πολυάριθμοι και χρειάζονται τη δική μας συνδρομή, για να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες τους. Ο καθένας μας μπορεί και πρέπει να προσφέρει από το υστέρημά του για να απαλύνει τον πόνο τους και να προσφέρει στοργή και χαρά στους ανήμπορους που την έχουν ανάγκη. Αυτή είναι η πραγματική έννοια του παραδοσιακού χριστιανικού πνεύματος, αλλά και η βαθύτερη και κρισιμότερη ανάγκη της σύγχρονης κοινωνίας. Αυτή εκφράζεται και μέσα από την χριστουγεννιάτικη επιστολή του Αρχιεπίσκοπου Βαρθολομαίου:

Διὸ καὶ ἐπὶ τῇ Γεννήσει τοῦ Παιδίου Ἰησοῦ, τοῦ ἀληθινοῦ λυτρωτοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν, διακηρύττομεν ἀπὸ τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ὅτι αἱ κοινωνίαι πᾶσαι πρέπει νὰ ἐξασφαλίσουν τὴν ἀσφαλῆ ἀνάπτυξιν τῶν παιδίων καὶ νὰ σεβασθοῦν τὸ δικαίωμά των εἰς τὴν ζωήν, εἰς τὴν παιδείαν καὶ εἰς τὴν κανονικὴν ἀνάπτυξίν των, τὴν ὁποίαν ἠμπορεῖ νὰ ἐξασφαλίσῃ ἡ ἀνατροφὴ καὶ διαπαιδαγώγησίς των ἐντὸς τοῦ πλαισίου τῆς παραδοσιακῆς οἰκογενείας, μὲ βάσιν τὰς ἀρχὰς τῆς ἀγάπης, τῆς φιλανθρωπίας, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀλληλεγγύης, ἀγαθῶν τὰ ὁποῖα κομίζει εἰς ἡμᾶς σήμερον ὁ δι᾿ ἡμᾶς σαρκωθεὶς Κύριος.