ΜΠΑ 2156/2015: Απόρριψη αίτησης ίδρυσης ΘΝΠ

Με την εν λόγω απόφαση το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ίδρυσης Θρησκευτικού Νομικού Προσώπου με την επωνυμία «Ελληνική Εθνική Θρησκεία – Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών, Θρησκευτικό Νομικό Πρόσωπο».

Πιο αναλυτικά, το δικαστήριο αναφέρει στο σκεπτικό του ότι με το νόμο 4301/2014 θεσμοθετείται το πρώτον η έννοια του Θρησκευτικού Νομικού Προσώπου του άρθρου 2 ν.4301/2014, που αποτελεί μια νέα μορφή νομικής προσωπικότητας, ενώ στη συνέχεια γίνεται ανάλυση των άρθρων 3 (διαδικασίες και διατυπώσεις σύστασης) και 4 (κανονισμός) του νέου νομοθετήματος για τις θρησκευτικές κοινότητες σε συνάρτηση με την αιτιολογική έκθεση.

Η αίτηση του υπό σύσταση νομικού προσώπου εισήχθη νομίμως προς συζήτηση στο Δικαστήριο βάσει των άρθρων 13Σ, 9ΕΣΔΑ και 1,2,3,4,5 ν.4301/2014 και οι αιτούντες προσκόμισαν μεταξύ άλλων την από 10/1/2015 συστατική πράξη υπογεγραμμένη από 395 ιδρυτικά μέλη με τα πλήρη στοιχεία ταυτότητας και κατοικίας, την Ομολογία πίστεως, τα ονόματα των μελών της διοίκησης, στην οποία λαμβάνουν μέρος και θρησκευτικοί λειτουργοί, τον κατάλογο με τους λατρευτικούς χώρους, τον από 10/1/2015 Κανονισμό που περιέχει την ομολογία πίστεως και αποκρυσταλλώνει τη διδασκαλία της θρησκείας που πρεσβεύει το υπό σύσταση νομικό πρόσωπο, η οποία συνοψίζεται «στην αποδοχή των θεών του ελληνικού πανθέου, ήτοι των δώδεκα ολύμπιων θεών (Διός, Ήρας, Ποσειδώνος, Πλούτωνος, Αθηνάς, Εστίας, Ερμού, Ηφαίστου, Αφροδίτης, Άρεως, Απόλλωνος, Αρτέμιδος), αλλά και των λοιπών πολυαρίθμων θεών, θεοτήτων εν γένει του ελληνικού πανθέου (Διονύσου, Έρωτος, Πανός, Ηλίου, Θέμιδος, Δίκης, Μουσών, Χαρίτων κ.α.) και στην κοινή πεποίθηση και αποδοχή, ότι οι θεοί αυτοί εκφράζουν και εκδηλώνουν στον υπαρκτό και αντιληπτό κόσμο τις υπερβατικές θείες δυνάμεις, οι οποίες ταξιθετούν, συνέχουν και διέπουν το σύμπαν και βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση και επικοινωνία με τους ανθρώπους, ιδία δε αλληλεπιδρούν με τους σεβομένους και δεομένους αυτούς θνητούς, με την κατεύθυνση προς την αγαθότητα, τη γενναιότητα, το μεγαλειώδες, το δίκαιο, την αρμονία και την τελειότητα την οποία λαμβάνουν οι θρησκευτές αυτών». Από τα ως άνω έγγραφα, λοιπόν, σε συνδυασμό με την χωρίς όρκο κατάθεση μέλους των αιτούντων που δόθηκε στο ακροατήριο, προκύπτει ότι η θρησκευτική κοινότητα, από την οποία προέρχεται το υπό σύσταση νομικό πρόσωπο, περιλαμβάνει στις θρησκευτικές της πεποιθήσεις την πίστη στο πολυθεϊστικό σύστημα των δώδεκα ολυμπίων θεών και το λατρευτικό σύστημα και θρησκευτικό τρόπο ζωής των αρχαίων Ελλήνων, που μεταφέρεται στη σημερινή εποχή από τα μέλη της.

Η αιτιολόγηση της απόρριψης της αίτησης του υπό σύσταση θρησκευτικού νομικού προσώπου βρίσκεται στην απουσία κατά την κρίση του Δικαστηρίου ενδεικτικού όρου της πρεσβευόμενης θρησκείας από την επωνυμία του, όπως αυτή διατυπώνεται στο πρώτο άρθρο του Κανονισμού. Οι όροι «ελληνική», «εθνική», «Έλληνες εθνικοί» κρίνονται από το Δικαστήριο ως μη παραπεμπτικοί στο περιεχόμενο της ομολογίας πίστεως, με αποτέλεσμα τον κίνδυνο εσφαλμένων συμπερασμάτων εκ μέρους τρίτων προσώπων. Επιπροσθέτως, ο όρος «εθνικός» κρίθηκε από το Δικαστήριο ότι παραπέμπει σε «επίσημη θρησκεία του ελληνικού έθνους», εφόσον δεν υπάρχει ειδικότερη αποσαφήνιση.  

{αδημ.}

Ε. Παλιούρα