ΜΠΑ 3483/2005: Αναγνώριση σωματείου και προσηλυτισμός

Η υπό εξέταση απόφαση επιτρέπει την ίδρυση θρησκευτικού σωματείου συνδυάζοντας στο σκεπτικό της τα άρθρα 13Σ και 12Σ.

Πιο αναλυτικά:

Το ατομικό δικαίωμα που περιέχει το άρθρο 13 του ισχύοντος Συντάγματος διαιρείται σε δύο επιμέρους εκφάνσεις, οι οποίες υπόκεινται και στους περιορισμούς των διατάξεών του. Οι δύο αυτές εκφάνσεις είναι η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και η ελευθερία της εκδήλωσης των θρησκευτικών πεποιθήσεων, ειδικότερη μορφή της οποίας αποτελεί η άσκηση των λατρευτικών καθηκόντων. Διευκρινίζεται ότι στην πρώτη παράγραφο του εν λόγω άρθρου, που προβλέπει ότι «η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός», καθιερώνεται η θρησκευτική ισότητα στην απόλαυση όλων των δικαιωμάτων που κατοχυρώνει η έννομη τάξη και όχι μόνο των ατομικών και των πολιτικών.

Το άρθρο 12 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με τα άρθρα 78-81 και 105 ΑΚ προβλέπει έλεγχο νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας κατά την εξέταση της αίτησης για την εγγραφή ενός σωματείου στο ειδικό βιβλίο. Εκτός δηλαδή από τις τυπικές προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για τη σύσταση ενός σωματείου, το δικαστήριο εξετάζει τη μη αντίθεση του σκοπού, όπως προκύπτει από το καταστατικό και όχι από τη διερεύνηση των προθέσεων των ιδρυτικών μελών, στο νόμο, την ηθική και τη δημόσια τάξη (ένας τέτοιος έλεγχος θεωρείται έλεγχος σκοπιμότητας).

Από την εξέταση της αίτησης της προσωρινής διοίκησης του υπό σύσταση σωματείου, που συνοδευόταν από το από 20-3-2005 πρακτικό ίδρυσης υπογεγραμμένο από 21 ιδρυτικά μέλη και από το από 20-3-2005 καταστατικό αποτελούμενο από 15 άρθρα, προέκυψε η πλήρωση του συνόλου των προϋποθέσεων για την αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας. Ο θρησκευτικός σκοπός του σωματείου, σύμφωνα με το καταστατικό συνίστατο στη «διδασκαλία του λόγου του Θεού σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, την καλλιέργεια της πίστης και την προαγωγή των ηθικών και πνευματικών δεσμών μεταξύ των μελών του σωματείου, η ανάπτυξη σχέσεων αγάπης και αλληλοϋποστήριξης ανάμεσά τους και η ηθική, πνευματική και κοινωνική τους υποστήριξη και η ανάπτυξη φιλανθρωπικού έργου», ενώ ως μέσα για την επίτευξη του ως άνω σκοπού του ορίζονταν «η ίδρυση γραφείων, κέντρου συνάντησης, η οργάνωση συζητήσεων, η τέλεση εκδηλώσεων, η τέλεση προσευχής, η επεξεργασία προγραμμάτων, η έκδοση εντύπων, η άσκηση φιλανθρωπικού έργου και δραστηριοτήτων». Ο σκοπός, λοιπόν, εφόσον ήταν θρησκευτικός υπέστη έλεγχο και βάσει των περιορισμών του 13Σ, προστέθηκε δηλαδή η απαγόρευση του προσηλυτισμού. 

{Πηγή: ΝΟΜΟΣ}

Ε. Παλιούρα