ΣτΕ 921/2015: Σχετικά με τα Ιερά Προσκυνήματα

Αρκεί ο χαρακτηρισμός ενός Ιερού Ναού ως Ιερού Προσκυνήματος με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και έγκρισής της από την Ι.Σ.Ι., για να υπαχθεί στην εφαρμογή του Ν.590/1977, έστω κι αν έχει ιδρυθεί κατόπιν ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Κρίσιμο για το χαρακτηρισμό ενός Ιερού Ναού ως Ιερού Προσκυνήματος στοιχείο είναι η διάθεσή του προς το ευρύ κοινό ως χώρου θρησκευτικής λατρείας, με συναίνεση του κυρίου του ανεγερθέντος ναού. Σύμφωνα με το άρθρο 59 παρ. 1 του ιδίου άρθρου η διοίκηση και διαχείριση των Ιερών Προσκυνημάτων στην περιοχή της Εκκλησίας της Ελλάδος  καθορίζεται με κανονισμό που εκδίδεται από την Διαρκή Ιερά Σύνοδο, κατόπιν έγκρισής του από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας. Επομένως, κανονισμός, ο οποίος έχει τεθεί σύμφωνα με την προαναφερόμενη διαδικασία κι εφόσον έχει χαρακτηριστεί ο Ιερός Ναός ως Ιερό Προσκύνημα με απόφαση της Δ.Ι.Σ., δεν είναι ακυρωτέος, για το λόγο ότι το ν.π.δ.δ.  μη ενοριακός Ιερός Ναός, εξαιρούμενος της νομοθεσίας περί Ιερών Ναών, έχει προεχόντως κοινωφελή και εθνικό και όχι εκκλησιαστικό χαρακτήρα.  

{Πηγή:www.valsamon.com}

Ρ. Παπασυκιώτης