Άρθρο 13: Διεπιστημονική Εφημερίδα Εκκλησιαστικού Δικαίου

της Ελένης Παλιούρα

 

Σε ένα μήνα και κάτι παραπάνω η εφημερίδα μας πρόκειται να κλείσει τρία χρόνια λειτουργίας. Γι΄ αυτό το λόγο θεωρώ σκόπιμο να αφιερωθεί ένα κεντρικό άρθρο όχι στην περιγραφή αυτής της προσπάθειας – αυτό έχει γίνει στο παρελθόν – αλλά στην καταγραφή του «τι μάθαμε» μέσα από την επιστημονική μας συνύπαρξή. Διότι όπως κάθε θρησκευτική κοινότητα, έτσι και κάθε ομάδα επιστημονική ή μη είναι ένας ζωντανός οργανισμός και όχι μια μηχανική σειρά ενεργειών!

Το Άρθρο 13 προσπαθεί σαφώς να πετύχει μια ποιοτική ανάδειξη του καθεστώτος των θρησκειών μέσα στο κράτος και ελπίζω με την πάροδο του χρόνου το επίπεδο να ανεβαίνει διαρκώς και να μη συμβεί το αντίστροφο. Όλο αυτό, όμως, δεν έχει καμία σημασία, χωρίς την ομάδα και τους συνεργάτες που έχουν αφιερώσει το χρόνο τους και το μυαλό τους τα τρία αυτά χρόνια. Ανεξάρτητα από τα λάθη που μπορεί να συμβούν σε μια συλλογική προσπάθεια, σημασία έχει η εσωτερική και η εξωτερική αμοιβαιότητα, η ικανότητα διαλόγου και η διάθεση για εξέλιξη. Αυτή η εξέλιξη είναι απαλλαγμένη από στοιχεία εμπορίου και απόκτησης μιας εικόνας, είναι μια εξέλιξη καθαρά σε επίπεδο γνωστικό, σε επίπεδο σκέψης και αντίληψης του επιστημονικού μας πεδίου. Όντας διαρκώς μαθητές μέσα σε έναν δύσκολο επιστημονικό χώρο, η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι η ποιότητα. Η ποιότητα στις γνώσεις, στις απόψεις, αλλά και στις μεταξύ μας σχέσεις και συνεργασίες. 

Η απόκτηση σοβαρής άποψης πάνω στα ζητήματα των σχέσεων κράτους και θρησκευμάτων είναι ένας διαρκής αγώνας που προϋποθέτει σημαντικό αριθμό στοιχείων, τα οποία δεν περιλαμβάνουν μόνο τη γνώση και την εμπειρία, αλλά και την ικανότητα συνεργασίας και διαλόγου. Οι νέοι άνθρωποι είναι απαραίτητο να προσπαθούμε διαρκώς να ενημερωνόμαστε επιστημονικά, αλλά και να καλλιεργούμε την έλλειψη αδιαλλαξίας, καλλιέργεια που αποκτάται κατά τη γνώμη μου μέσω της δράσης, μέσω της συνεργασίας, μέσω της έκθεσης. Η έκθεση είναι μια σκληρή δοκιμασία και η απόφαση κάθε επιστήμονα νέου ή καταξιωμένου απέναντι στην κριτική που συνεπάγεται, είναι εξαιρετικά προσωπική. 

Η φετινή ακαδημαϊκή χρονιά ξεκίνησε με την ομάδα μας να έχει βρεθεί σε μεγαλύτερο πεδίο έκθεσης συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια. Σε αυτό το σημείο, λοιπόν, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που συνέβαλαν στο να υπάρχει το Άρθρο 13 και στο να έχει τη δυνατότητα να εξελίσσεται διαρκώς. Όταν είσαι πρόεδρος, διαχειριστής κ.τ.λ (κάθε ομάδα επιλέγει το δικό της τίτλο) μιας ομάδας, το σημαντικότερο πράγμα που έχεις να καταλάβεις είναι ότι οι συνεργάτες σου κάνουν σε εσένα την τιμή να εμπιστεύονται στο πρόσωπό σου αυτόν τον ρόλο, που δεν είναι ρόλος εξουσίας, αλλά απλώς μια ανάγκη για ρύθμιση και επίβλεψη της συνοχής εντός και εκτός της ομάδας. 

Δεν θα αναρτηθεί άλλο σχετικό άρθρο για τα τρία χρόνια της εφημερίδας μας. Γι’ αυτό το λόγο θεωρούμε σκόπιμο να δώσουμε μια εικόνα για τις τρέχουσες δραστηριότητες: Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Σπουδών «Νίκος Σβορώνος» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (EPLO), με τίτλο «Σύγχρονα Ζητήματα Θρησκευτικής Ελευθερίας». Τα κείμενα των εισηγήσεων πρόκειται να δημοσιευθούν το προσεχές διάστημα, ενώ η δραστηριοποίηση στο πλαίσιο επιστημονικών εκδηλώσεων πρόκειται να συνεχιστεί. Είμαστε πάντα ανοιχτοί σε νέες συνεργασίες και επιστημονικά κείμενα, αλλά και σε προτάσεις για βελτίωση. 

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τα μέλη της ομάδας του Άρθρο 13 και τους στενούς της συνεργάτες, για την πραγματικά πολύτιμη συνεργασία τους.