Νέοι επιστήμονες

Μια ομάδα πάντα καλείται να αντιμετωπίσει πολλές και δυσχερείς εξωτερικές προκλήσεις. Οι εσωτερικές προκλήσεις, ωστόσο, με τις οποίες καθημερινά βρίσκεται αντιμέτωπη είναι πολύ πιο σημαντικές. 

 

Στην Ελλάδα του 2017 υπάρχει ένας ικανός αριθμός νέων επιστημόνων. Ανθρώπων που αφιερώνουν ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς τους σε ένα επιστημονικό αντικείμενο, ανθρώπων που συνεχίζουν τις σπουδές τους μέχρι την τρίτη δεκαετία της ζωής τους. Το γεγονός αυτό είναι από μόνο του ευχάριστο, διότι η επιθυμία για απόκτηση γνώσης και η διάθεση για περαιτέρω εξειδίκευση σε έναν τομέα, οδηγούν στην εξέλιξη του επιστημονικού διαλόγου και στη διερεύνηση θεμάτων που μέχρι σήμερα βρίσκονταν στο σκοτάδι. 

Μπορούν, όμως, οι νέοι επιστήμονες να συμμετέχουν ενεργά στον επιστημονικό διάλογο ή θα πρέπει να περιμένουν αρκετά χρόνια πρώτα;

Ίσως και να είναι επιβεβλημένο, διότι η εμπειρία που συλλέγει κανείς μέσα από τη δράση διευρύνει τους ορίζοντές του. Αρκεί να υπάρχει σεβασμός απέναντι στους ήδη καταξιωμένους επιστήμονες και δασκάλους τους, αρκεί να υπάρχει σεβασμός απέναντι στο αντικείμενό τους και αρκεί τέλος να υπάρχει σεβασμός απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό. Και εκτός από το σεβασμό χρειάζονται κατά τη γνώμη μου και η εντιμότητα, το θάρρος, η ταπεινότητα και η ικανότητα επιλογής. Γιατί δυστυχώς η ευτυχώς σε όλα τα πράγματα στη ζωή μας καλούμαστε να επιλέξουμε απόψεις, δρόμους, ανθρώπους. Καλούμαστε να υποστηρίξουμε αυτές τις επιλογές μας και τέλος καλούμαστε να τις διορθώσουμε, σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι κάπου κάναμε λάθος.

Επίσης, θεωρώ ότι πρώτα θα πρέπει να επιδιώκουμε να γίνουμε καλοί άνθρωποι και έπειτα καλοί επιστήμονες. Άνθρωποι με αγάπη, ανοχή και διάθεση για συνεργασία, που δε φοβούνται να είναι ξεκάθαροι απέναντι στους συνανθρώπους τους σχετικά με τις σκέψεις και τα κίνητρά τους. Εξάλλου, στο τέλος της ημέρα αυτό είναι που έχει και τη μεγαλύτερη αξία: η ευχαρίστηση που νιώθει κάποιος από τις επιλογές του, η οικογένειά του, οι καλοί φίλοι, η ανάληψη των ευθυνών που έχει απέναντι στον εαυτό του και στους συνανθρώπους του.

Αυτά ήταν ουσιαστικά και τα όσα μου έμαθε η συμμετοχή μου στην ομάδα του ΑΡΘΡΟ 13, καθώς και η μικρή μέχρι τώρα ενασχόλησή μου με το επιστημονικό αντικείμενο που αγαπώ. 

 

Ελένη Παλιούρα, Αρχισυντάκτρια